Wspomnienie Wisławy Szymborskiej

5 grudnia 2016r.

Wspomnienie Wisławy Szymborskiej w 20. rocznicę przyznania Literackiej Nagrody Nobla

Trzeciego października 1996 roku zadzwoniono do Wisławy Szymborskiej z Akademii Szwedzkiej, aby oficjalnie zawiadomić, że przyznano jej Literacką Nagrodę Nobla. Z właściwym sobie poczuciem humoru powiedziała, że nie wie, co robić, - "nawet w Tatry uciec nie mogę, bo jest zimno i pada deszcz". Mówiła też, że jej życie dzieli się na dwie części - przed tragedią noblowską i po dramacie noblowskim. Przemówienie noblowskie Wisławy Szymborskiej było nazwane poematem. Poświęciła je profesji poety.
W archiwum Polskiego Radia zachowała się rozmowa telefoniczna Czesława Miłosza z Wisławą Szymborską nagrana w dniu, w którym poetce przyznano nagrodę. Miłosz jej gratuluje, szczerze rozradowany. „Czesławie – mówi Wisława Szymborska – mój Nobel jest jak mała płotka przy wielkim szczupaku. Ty jesteś szczupak”. Miłosz wybucha śmiechem.
Mija 20. rocznica przyznania artystce literackiej Nagrody Nobla. Aby upamiętnić to wydarzenie, uczniowie klas 1 A TL i 1 B TH z wychowawcą przygotowali montaż słowno-muzyczny poświęcony twórczości poetki.
Uczniowie mieli okazję przypomnieć sobie ważne fakty z biografii Wisławy Szymborskiej oraz wysłuchać wierszy - tych znanych i tych, do których zagląda się rzadko. Teksty poetki zainspirowały wielu muzyków, dlatego też w występ pierwszoklasistów wplecione były piosenki „Nic dwa razy” w wykonaniu Maanamu oraz „Allegro ma non troppo” zaśpiewana przez Stanisława Sojkę. Nie mogło oczywiście zabraknąć wierszy czytanych przez samą poetkę.

Niektórzy lubią poezję
Niektórzy-
czyli nie wszyscy.
Nawet nie większość wszystkich ale mniejszość.
Nie licząc szkół, gdzie się musi,
i samych poetów,
będzie tych osób chyba dwie na tysiąc.

Mamy nadzieję, że pomimo problemów ze słyszalnością, refleksja o twórczości Wisławy Szymborskiej sprawi, że osób, które lubią poezję, przynajmniej tę autorstwa noblistki, będzie więcej niż dwie na tysiąc.